Το Κούριον ήταν αρχαία πόλη στα ΝΔ παράλια της Κύπρου, κοντά στην Επισκοπή. Ο Ηρόδοτος^[2] και ο Στράβωνας αναφέρουν ότι ήταν αποικία των Αργείων, ένα από τα πιο πλούσια και δυνατά βασίλεια της Κύπρου. Αναφέρεται στο "πρίσμα του Ασαρχαδών" 673-672 π.Χ. με τα άλλα βασίλεια στην Κύπρο (Ιδάλιον, Κίτιον, Σαλαμίνα, Χύτροι, Ταμασσός, Λήδρα και Σόλλοι).

Σύμφωνα με την μυθολογία, επώνυμος και οικιστής του Κουρίου ήταν ο Κουριεύς γιος του Κινύρα. Οι κάτοικοι αποκαλούνταν Κουριεύς και Κουριάς ^[3].

Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη, αρχαίο Κούριον, Λεμεσός, Κύπρος. (8ος αι. π.Χ. - 4ος αι. μ.Χ.)

Τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα του ιερού χώρου ανάγονται στον 8ο αι. π.Χ. και σχετίζονται με τη λατρεία του Απόλλωνα Υλάτη, δηλαδή του Απόλλωνα των δασών. Ο χώρος υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα λατρευτικά κέντρα του νησιού και εγκαταλείφθηκε κατά τον 4ο αι. μ.Χ.

Ο μερικώς αναστηλωμένος ναός που δεσπόζει της περιοχής ανηγέρθη σε δύο οικοδομικές φάσεις: Κατά την ύστερη Κλασική ή την πρώιμη Ελληνιστική περίοδο και κατά τη Ρωμαϊκή. Πρόκειται για ένα μικρό πρόστυλο, τετράστυλο ναό με αρράβδωτους κίονες απλοποιημένου κορινθιακού ρυθμού και εδραζόμενο σε βαθμιδωτό κρηπίδωμα.